واژهای ناتمام !

باز هم سلام! بر تو وقتی که نماز می خوانی !وقتی به رکوع می روی و سر به سجده می گذاری، وقتی که آیه های قرآن بر لبت جاری می شود. ای تمام انتظار! و من ورق می زنم روزگار را با حرفها و واژهای ناتمام !

محرم است

حنجره ام را باد می برد به صحرایی که از فردا تمام دلواپسی ام می شود.
در این سفیدیهای یخ زده ، شهر سیاه می شود من سیاه می شوم مثل ابرهایی که می خواهند ببارند. درونم می پرسد چرا یک قافله حج را تمام نمی کند؟ انگار شیعه فقط با آمدن تو دلتنگی اش تمام می شود
خدا کند این چشمهای چشم به راه خشک نشوند. محرم است.

شهسوار شیرین کار

مارا دلی است چون تن لرزان بیدها
ای سرو قد!بیا و بیاور نویدها
بازآ و با نسیم نگاه بهاری ات
جانی دوباره بخش به ما نا امیدها
ما جمعه را به شوق تو،تعطیل کرده ایم
ای روز باز گشت تو ،آغاز عیدها
بازآ که خلق را نکشاند به سوی خویش
بازار پر فریب مراد و مریدها
برگرد تا زمین و زمان را رها کنند
چپ ها و راست ها،سیاه و سفید ها
بسیار دسته گل که برای تو چیده ایم
این خاک ،غرقه است به خون شهیدها
خون حسین(ع)می چکد از نیزه ها هنوز
برگرد و انتقام بگیر از این یزیدها


شهسوار شیرین کار(عجل الله تعالی فرجه الشریف)در راه است .او می آید تا زیباترین حماسه عاشقانه عالم را بیافریند.این حماسه،با گرفتن انتقام خون معصومان(ع) و مظلومان عالم از یزیدیان زمانه و بیدادگران تاریخ،تکمیل خواهد شد.
با گذشت بیش از 1300 سال از شهادت بهترین بندگان عارف و عاشق خداوند،منوز انتقام خون پاک آنان گرفته نشده است و این کار جز به دست حضرت منتقم (عجل الله تعالی فرجه الشریف)صورت یافتنی نیست.
وجود مقدس شهسوار شیرین کار ،حضرت صاحب الامر(عج)با سیمای حسینی و با شعار {یالثارات الحسین}،قدم به عرصه نبرد با یزیدیان خواهد گذارد و برای همیشه به حیات نحس دشمنان انسانیت و عدالت و محبت پایان خواهد داد.
حضرات ائمه معصومین (ع)گاه،مولای عالمیان امام زمان (عج)را منتقم نامیده اند،وگاه ،این شهسوار شیرین کار را {الموتور بابیه}و زمانی از ایشان به {ثائردم الحسین}یاد میکنند.

در دعای بلند ندبه نیز از مولایمان امام عصر(عج)به {این الطالب بذحول الانبیاء و ابناء الانبیاء}(کجاست آن که خون خواه پیامبران و پیامبرزادگان است؟)،یاد می کنند.

تو وارث بازوان حیدر هستی
از نسل ستارگان بی سر هستی
این را همه منتظران می دانند
تو ثائر لاله های پرپر هستی

باشد حرام شیر حلالی که خورده ام

قسمت مباد به فتوای نان و نام
مشغول آب و دانه بگردد کبوترم
ای آسمانیان که زمین جایتان نبود
مانده است خاطرات شما لای دفترم
باشد حرام شیر حلالی که خورده ام
روزی اگر از خون شما ساده بگذرم

نجوایی با ....

مولای من!دیدگانم از فراق تو بی فروغ گشته اند.
و می دانیم پیراهن یوسف،یادگار ابراهیم،نزد توست.
و ای کاش نسیمی از کوی تو،
بوی آن پیراهن را به مشام ما برساند.
و ای کاش پیکی،پیراهن تو را به ارمغان بیاورد تا نور دیدگانمان گردد.
ای کاش پیش از مردن فیک بار ترا به یک نگاه ببینیم.
دررازی دوران غیبت ، فروغ از چشمانمان برده است.
کی میشود شب وروز ترا ببینیم و چشمانمان به دیدار تو روشن گردد؟
با چه زبانی و بیانی از اوصاف تو بگوییم و چگونه با تو نجوا کنیم.
یا بقیة الله !
ای یوسف زهرا!
ای عزیز مصر وجود!
سراسر جهان را تیره روزی فرا گرفته است.
نیازمندیم!محتاجیم!به داد ما برس!
ازما بگذر و پیمانه جانمانم را از محبت پر کن.
کی می شود ترا ببینیم که پرچم پیروزی را بر افراشته ای ؟
و ببینیم طعم تلخ شکست و سر افکندگی را به دشمن چشانده ای .
کی می شود که ببینیم ریشه ستمگرا ن را برکنده ای؟
و اگر ما شاهد آن باشیم،
شکر گزار نجوا می کنیم:
الحمدلله رب العالمین.

سلام بر مهدی(عج)

سلام بر او که هر شب چشمه‌ها داستانش را با مهتاب زمزمه می‌کنند
تا گوش صبحدم ماجرایش را بشنود و بامداد را با یاد او آغاز کند
سلام بر او که نوای دلنشین تهلیل و تکبیرش زیباتر از نشیدِ هزاردستان،
صفای عالم امکان را هزار چندان کرده است.
سلام بر او که سیمای آسمانی، و شکوه نگاه روحانی اش، اهل جهان را در فراخنای مکان بر لب جویبار زمان به انتظار می‌نشاند
تا هیچ لحظه ای از ترنّم موسیقی نامش خالی نباشد.
سلام بر مهدی!
و سلام بر زمزمه گران نام مقدسش!