شب آرزوها

آرزو نمی کنم بیایی! تو آن حقیقت جاودانه ای که می آیی! این را همه میدانند... در ذهن هر ذره رد پای عبور تو نقش بسته تا همه آرزوهای گمشده در تو قامت بگیرند. آرزو می کنم وقتی بیایی چشمهایم شرمسار چشمهایت نشوند...

سلام بر ....

سلام بر تو ای خلاصه جمال خداوند!
سلام بر تو که چشمه ها نام زلال تو را آواز می خوانند! 
سلام بر تو که گلها شکفتن را از تو آموختند و پرستوها پرواز را!
سلام بر تو که تمام خاک از شرق تا غرب، بارگاه توست!
سلام بر تو که آفتاب را در دوازده آینه به وسعت آسمان تکثیر کردی!
و سلام بر تو بانویی که نامش تا همیشه بر تارک تاریخ می درخشد!

به بهانه این روزها!

دل دنیا برای جرعه‌ای عدالت تنگ شده،

گوشه‌ای گلوله گلوله فریاد از حلقوم رنجور زمان بیرون می‌کشند

جایی با نعره شعار دروغین نیل تا فرات زمین را قطعه قطعه به یغما می‌برند

جایی به نام حقوق بشر ، بشر را به زنجیر ظلم می‌کشند،

جایی دیگر ...

یک روز تمام دنیا بیدار می‌شود ، تمام دنیا !

و ما که غرور آمدنت را به رخ همة عالم کشیده‌ایم،

                                           لابلای ورقهای دفتر زندگی، 

                                                                    چشممان به نام تو که می‌افتد آرام می‌شویم و جوانه‌های امید را با وعده‌های حتمی خداوند آبیاری می‌کنیم، 

                                                                تا  

                                                                  فردایی که دنیا دیگر آرزوی عدالت نمی‌کند...

ای طبیب

کوچه های حرف و حدیث، شلوغ شده است. شایعه های امید و ناامیدی، راحتم نمی گذارند. روزنامه ها اما خبری از تو چاپ نکرده اند. خود بگو تا کی خبرت را از شایعه ها و حرف ها بگیرم؟ نامه هایم، در بغض چاه جمکران، ترکیدند، واژه هایم، چون ترکش، بر قلب منتظرم نشستند، من تا ابد، زخمی توام؛ ای طبیب! برگرد!