ای طبیب
دوشنبه, ۹ خرداد ۱۳۹۰، ۰۸:۳۳ ق.ظ
کوچه های حرف و حدیث، شلوغ شده است. شایعه های امید و ناامیدی، راحتم نمی گذارند. روزنامه ها اما خبری از تو چاپ نکرده اند. خود بگو تا کی خبرت را از شایعه ها و حرف ها بگیرم؟ نامه هایم، در بغض چاه جمکران، ترکیدند، واژه هایم، چون ترکش، بر قلب منتظرم نشستند، من تا ابد، زخمی توام؛ ای طبیب! برگرد!
پادشاهی کنم ار او به سرم باز آید
دارم امیدخدایاکه کنی تاخیری در اجل
تا به سرم تاج سرم باز آید
ممنون.عالی بود
یا حق